“Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ” Μιλώντας με τον Παραολυμπιονίκη Πάνο Τριανταφύλλου

Το διεθνές ντεμπούτο του το έκανε στο Μόντρεαλ, και έκτοτε έχει κατακτήσει πολλές διακρίσεις σε διεθνείς διοργανώσεις, ανάμεσά τους το Ασημένιο μετάλλιο στην Παραολυμπιάδα του Ρίο το 2016 και το Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας το 2020.

Το ΥΓΕΙΑ, ως υπερήφανος υποστηρικτής της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία από το 2012, έχει αγκαλιάσει τις προσπάθειες όλων των αθλητών, να αναδείξουν τη χώρα μας, τον αθλητισμό και τα ολυμπιακά ιδεώδη, αποτελώντας το πιο τρανό παράδειγμα για το τι σημαίνει Θέληση, Δύναμη και Προσπάθεια.

Συγκεκριμένα έχει «υιοθετήσει» τον Πάνο Τριανταφύλλου καλύπτοντας πλήρως τις ανάγκες του σε αγωνιστικό εξοπλισμό, ιατρικές υπηρεσίες αλλά και υπηρεσίες απαραίτητες για την υψηλού επιπέδου προπόνηση και προετοιμασία του, η οποία απαιτείται σε αυτό το αγωνιστικό επίπεδο. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς και μας κάνει ιδιαίτερα υπερήφανους, αφού με αυτό τον τρόπο βάζουμε και εμείς ένα μικρό λιθαράκι στην προσπάθεια του να κατακτήσει κορυφαίες επιδόσεις.

Πώς  σε έχει βοηθήσει o αθλητισμός στη ζωή σου;

Ο αθλητισμός βοηθάει όλο το κόσμο είτε έχει κάποια κινητική αναπηρία είτε όχι. Βοηθάει στη σωματική αλλά και ψυχική υγεία. Βοηθάει στο να καταφέρνεις να ξεπερνάς εμπόδια της καθημερινότητας σου, να βρίσκεις λύσεις. Προσωπικά μετά το τροχαίο ατύχημα που είχα και κατ’ επέκταση την αναπηρία που δημιουργήθηκε, ο αθλητισμός ήταν ένα αποκούμπι να ξεφεύγω από την καθημερινότητα και να κάνω τη γυμναστική μου και την (φυσιοθεραπεία) έξω από τα νοσοκομεία και τα Κέντρα αποκατάστασης. Τις ώρες των προπονήσεων δεν έχω να σκεφτώ την αναπηρία μου και προβλήματα καθημερινότητας αλλά μόνο πως θα εξελιχτώ στο άθλημα που κάνω. Έτσι μπήκε στη ζωή μου αρχικά ερασιτεχνικά και αργότερα επαγγελματικά!

Ποια θεωρείς την κορυφαία στιγμή της καριέρας σου;

Η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου θεωρώ πως ήταν το ασημένιο μετάλλιο που κατέκτησα στους παραολυμπιακους αγώνες του Ρίο το 2016 στο άθλημα της Ξιφασκίας και συγκεκριμένα στη σπάθη (ένα από τα τρία όπλα της ξιφασκίας). Η συγκεκριμένη διάκριση ήταν αποτέλεσμα μιας προσπάθειας 8 χρόνων. Η σημαντικότερη επιτυχία για έναν αθλητή είναι η διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, για έναν αθλητή με αναπηρία η διάκριση στους Παραολυμπιακους Αγώνες. Οι ύψιστες διοργανώσεις!

Γιατί επέλεξες τη ξιφασκία;

Την ξιφασκία την επέλεξα γιατί ήθελα να κάνω ένα ατομικό άθλημα και να καταφέρω να διακριθώ σε αυτό. Ήμουν και είμαι αθλητής του μπάσκετ σε αμαξίδιο αλλά επιθυμούσα ένα ατομικό άθλημα για προσωπικές διακρίσεις. Έτσι δοκιμάζοντας αρκετά αθλήματα επέλεξα την ξιφασκία γιατί είχα αβαντάζ τα μακριά χέρια και με κέρδισε το κλίμα της ομάδας αλλά και ο προπονητής. Άλλωστε μετά από μόλις 3 μήνες προπονήσεων κατέκτησα το χάλκινο μετάλλιο σε επίσημους αγώνες σε παγκόσμιο κύπελλο στον Καναδά το οποίο ήταν ένα σημάδι ότι το άθλημα αυτό μου ταιριάζει και μπορώ να κάνω πολλές επιτυχίες!

Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;

Όχι δε το σκέφτηκα ποτέ αυτό. Σαν σκέψη υπάρχει μόνο όταν καταφέρω να υλοποιήσω τους στόχους μου και δεν μπορώ πλέον ηλικιακά να συνεχίσω. Ένας στόχος μου λοιπόν είναι το χρυσό μετάλλιο σε Παραολυμπιακους αγώνες, ας ελπίσουμε σε αυτούς που έρχονται, τώρα στο Τόκυο το 2021.

Περίγραψε μας μία ημέρα της καθημερινότητάς σου.

Μια συνηθισμένη ημέρα της καθημερινότητας μου ξεκινάει με το να πάρω το πρωινό μου, να πιώ τον καφέ μου, να βγω για διάφορες εξωτερικές δουλειές ή να ασχοληθώ με το σπίτι και τον κήπο και γύρω στις 12 να ξεκινήσω , τις προπονήσεις μου. Συνήθως πάω στην πρώτη μου προπόνηση στο ΟΑΚΑ στο μπάσκετ με την ομάδα του Παναθηναϊκού η οποία κρατάει περίπου 2 ώρες. Μετά πηγαίνω στη δεύτερη μου προπόνηση στη ξιφασκία στο κέντρο της Αθήνας και εκεί η προπόνηση μου κρατάει από 2 ώρες έως 4. Μετά μου αρέσει να περνάω χρόνο με ωραία παρέα είτε έξω είτε στο σπίτι είτε πηγαίνοντας για ψάρεμα που είναι ένα χόμπι το οποίο με χαλαρώνει όσο κουραστική και να είναι η ημέρα μου.

Πώς σε αντιμετωπίζει ο κόσμος στην καθημερινότητα σου;

Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιον «ρατσισμό». Ο κόσμος με αντιμετωπίζει με ευγένεια. Πολλοί είναι πρόθυμοι να με βοηθήσουν χωρίς να σημαίνει ότι χρειάζομαι βοήθεια και σίγουρα ο κόσμος κοιτάει περίεργα. Όχι όμως κακοπροαίρετα και το καταλαβαίνω απόλυτα γιατί και εγώ αν δεν είχα αυτή την αναπηρία θα κοίταζα ένα άτομο με αναπηρία από περιέργεια και μόνο! Άλλωστε και τώρα αν δω κάποιο άλλο άτομο με αναπηρία θα τον κοιτάξω από περιέργεια για να δω τι μπορεί να έχει πάθει!

Πιστεύεις ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για τους ανθρώπους στην Ελλάδα που έχουν κινητικά προβλήματα, να αθλούνται;

Πιστεύω ότι όταν θέλει κάποιος μπορεί! Σίγουρα τα πράγματα στην Ελλάδα είναι καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν και όλο και εξελίσσονται (καλυτερεύουν). Σίγουρα υπάρχουν πολλά προβλήματα όπως στις αίθουσες των προπονήσεων και στην πρόσβαση σε αυτές και κατ’ επέκταση στα αποδυτήρια και στις τουαλέτες. Αλλά και στο να φτάσεις μέχρι εκεί γιατί μπορεί να μη βρεις να παρκάρεις κοντά στην αίθουσα επειδή θα έχει παρκάρει σε θέση στάθμευσης αναπήρων κάποιος που δεν έχει αναπηρία ή που θα έχει κλείσει με το όχημα του κάποια ράμπα. Σε αυτό το κομμάτι πρέπει ο κόσμος να αποκτήσει την απαραίτητη παιδεία για να βοηθάει την καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία σε όλους τους τομείς και στον αθλητισμό, στην πρόσβαση στις αθλητικές εγκαταστάσεις.

Τι θα ήθελες να γνωρίζει ο κόσμος για τα άτομα με κινητικά προβλήματα;

Ο κόσμος θα ήθελα να γνωρίζει πως τα άτομα με αναπηρία δεν είναι «εξωγήινοι», είναι άνθρωποι που ή γεννήθηκαν με κάποια αναπηρία ή τους δημιουργήθηκε μετά από κάποιο ατύχημα ή κάποιο αυτοάνοσο. Να σέβονται ότι εξυπηρετούν τις ανάγκες τους για να είναι τα άτομα με αναπηρία ενεργά μέλη της κοινωνίας σε όλους τους τομείς!

Μια ευχή για το 2021

Η ευχή μου για το 2021 και δεδομένο των συνθηκών είναι να έχει όλος ο κόσμος υγεία σωματική αλλά και ψυχική και να γυρίσουμε στις ημέρες προ κορωνοϊού, να μπορούμε να βάζουμε στόχους, να κάνουμε όνειρα για το μέλλον, και σίγουρα και εγώ σαν αθλητής εύχομαι να πραγματοποιηθούν οι Παραολυμπιακοί αγώνες στο Τόκυο, χωρίς βέβαια να ρισκάρουμε ανθρώπινες ζωές!