Ποια είναι τα πρώιμα και ποια τα κινητικά συμπτώματα της Νόσου Πάρκινσον;

Τα πρώιμα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον περιλαμβάνουν την υποσμία (ελαττωμένη αίσθηση όσφρησης), τη διαταραχή συμπεριφοράς στον ύπνο REM (έντονη εκδραμάτιση ονείρων κατά τη διάρκεια του ύπνου), δυσκοιλιότητα, διαταραχές διάθεσης αλλά και δυσκαμψία στον έναν ώμο, με πόνο ή δυσκολία στην κίνησή του (frozen shoulder), που πολλές φορές οδηγεί τον ασθενή πρώτα στον ορθοπαιδικό.

Γράφει η
Μαρία Σταμέλου
Υπεύθυνη Τμήματος Πάρκινσον και Κινητικών Διαταραχών, ΥΓΕΙΑ

Τα κύρια κινητικά συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον είναι η βραδυκινησία, η δυσκαμψία ή/και ο τρόμος (τρέμουλο). Η βραδυκινησία σημαίνει βραδύτητα των κινήσεων και προοδευτική μείωση του εύρους τους. Ο ασθενής συνήθως αναφέρει βραδύτητα και κόπωση στις επαναλαμβανόμενες κινήσεις, και ο ειδικός νευρολόγος διαπιστώνει εάν υπάρχει βραδυκινησία ή όχι στη νευρολογική εξέταση.

Η βραδυκινησία είναι και το βασικό κλινικό κριτήριο της διάγνωσης της νόσου. Οι ασθενείς μπορεί να εμφανίζουν υπομιμία (ελαττωμένη έκφραση στο πρόσωπο), υποφωνία (σιγανή φωνή), ελαττωμένες αυθόρμητες κινήσεις κατά την ομιλία ή την βάδιση (ελαττωμένη αιώρηση των χεριών), και μικρογραφία (ο ασθενής γράφει μικρότερα γράμματα σε σχέση με πριν).

Η δυσκαμψία είναι ενός είδους αύξηση του μυϊκού τόνου, που την αναζητά ο νευρολόγος στην εξέταση. Κλινικά, οι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται μάγκωμα ή πόνο στην πλάτη ή/ και στους ώμους, η οποία μπορεί να οδηγήσει και πάλι πρώτα στον ορθοπεδικό πριν από την τελική παραπομπή στο νευρολόγο.

Ο χαρακτηριστικός τρόμος της νόσου Πάρκινσον είναι τρόμος ηρεμίας (όταν δηλαδή ένα άκρο ηρεμεί), ενώ ελαττώνεται συνήθως κατά τη διάρκεια μιας κίνησης. Συνήθως εμφανίζεται σε ένα άκρο, ή και σε μία πλευρά (δηλαδή χέρι και πόδι) αρχικά, ενώ μπορεί να υπάρχει και στην σιαγόνα. Το κεφάλι δεν τρέμει κατά κανόνα στη νόσο Πάρκινσον.

Αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου το 25% των ασθενών δεν θα αναπτύξουν τρόμο ποτέ, καθ’ όλη τη διάρκεια της νόσου. Επιπλέον κινητικά συμπτώματα συμπεριλαμβάνουν διαταραχές στη στάση και στη βάδιση, με αστάθεια και τάση προς πτώσεις, που κατά κανόνα εμφανίζονται σε πιο προχωρημένο στάδιο της νόσου.

Ιούλιος 2017