Εξωσωματική γονιμοποίηση: τι μπορεί να περιμένει ένα ζευγάρι στις μέρες μας;

Η πρόοδος στις ιατρικές έρευνες σε θέματα εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι μεγάλη και γρήγορη τα τελευταία χρόνια. Έτσι τα δεδομένα αλλάζουν ταχύτατα, πεποιθήσεις ανατρέπονται, νέα όπλα προστίθενται στη διάθεση των ιατρών. Πώς είναι διαμορφωμένη, λοιπόν, η κατάσταση τώρα;

Γράφει ο
Θεόδωρος Καλαμπόκας
Μαιευτήρας – Γυναικολόγος, Μονάδα Αναπαραγωγικής Ιατρικής
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, BFS IVF Specialist
Συνεργάτης ΛΗΤΩ

Ένα από τα συχνότερα ερωτήματα στα οποία καλούμαστε να απαντήσουμε από τη θέση του ιατρού, ειδικά στα ζευγάρια που και στο παρελθόν είχαν υποβληθεί σε θεραπευτικούς κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης, είναι κατά πόσο στις μέρες μας υπάρχουν νέα όπλα στη φαρέτρα του κλινικού ιατρού.

Η απάντηση είναι οπωσδήποτε καταφατική. Με γνώμονα πάντα την ασφάλεια της γυναίκας, είναι πλέον σε εφαρμογή νέα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Η χρήση ειδικών φαρμάκων, των GnRH-ανταγωνιστών, όπως και η αλλαγή του τρόπου τελικής ωρίμανσης των ωαρίων, είναι μεθοδολογία διεθνώς εφαρμοζόμενη, που σιγά-σιγά βρίσκει εφαρμογή και στη χώρα μας, ώστε παθολογικές, ιατρογενείς καταστάσεις (όπως το σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών) ή οι αρκετές πολύδυμες κυήσεις (δίδυμα-τρίδυμα κ.λπ.) να αποτελέσουν οριστικά παρελθόν, στα μέτρα του εφικτού βέβαια.
Επίσης, η έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση τυχόν ανωμαλιών στο έμβρυο με τις μεθόδους της προεμφυτευτικής διάγνωσης, όχι μόνο βοηθά στην πρόληψη παθολογικών καταστάσεων για το υπό δημιουργία και εμφύτευση έμβρυο, αλλά και εξηγεί παράλληλα και πολλές περιπτώσεις καθ’ έξιν επαναλαμβανόμενων αποβολών.

Παράλληλα, η χρήση καινοτόμων τεχνικών, όπως είναι το scratching («ξύσιμο») του ενδομητρίου, πριν από τους κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης, είναι μέθοδοι απλές, που όμως βελτιώνουν ριζικά τα ποσοστά επιτυχίας του κάθε κύκλου εξωσωματικής, αρκεί να εφαρμόζονται από ειδικούς με την απαραίτητη ειδική γνώση και πείρα. Άλλωστε, δεν πρέπει να λησμονούμε το ότι οι περισσότερες από τις μεθόδους αυτές δεν έχουν μεγάλο κόστος, οπότε είναι πραγματικά λυπηρό να μην εφαρμόζονται σε ευρεία κλίμακα.

Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι η διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση του υπογόνιμου ζεύγους είναι μια διαδικασία που πολλές φορές γίνεται από μη ειδικούς στον τομέα ιατρούς, με άμεσο αποτέλεσμα την ταλαιπωρία σε επίπεδο όχι μόνο υλικό, αλλά και ψυχολογικό, του ζευγαριού. Η αναζήτηση λύσεων από το διαδίκτυο είναι κάτι που, όσο και αν φαίνεται δελεαστικό, μπορεί να αποδειχθεί αρκετά επικίνδυνο, αφού δεν είναι λίγες οι παγίδες που πρέπει να αποφεύγονται.

Ιδιαίτερα στις μέρες μας, με τις εξελίξεις σε επίπεδο τεχνολογικό, αλλά και κλινικών μεθοδολογιών να «τρέχουν», είναι επιβεβλημένο το ζευγάρι να επωφελείται από τη χρήση αυτών ώστε να επιτύχει το ευκταίο: ένα υγιές παιδί από μια υγιή μητέρα!

Φεβρουάριος 2015