Παθήσεις του δέρματος που εμφανίζονται μετά το καλοκαίρι

Πολλά είναι τα προβλήματα που εμφανίζονται στο δέρμα μας μετά το καλοκαίρι.Μία συνήθης αιτία επίσκεψης στο δερματολόγο μετά την έκθεση στον ήλιο είναι το μέλασμα.

Γράφει η
Στυλιανή Κασούλη – Σκούμα
Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος
Συνεργάτης Δερματολογικού Τμήματος ΥΓΕΙΑ

Το μέλασμα είναι ακανόνιστου σχήματος μελαγχρωματικές κηλίδες που εντοπίζονται κυρίως στο πρόσωπο και συγκεκριμένα στα σημεία εντονότερης έκθεσης στον ήλιο, δηλαδή στο μέτωπο, τα ζυγωματικά, τη μύτη και το άνω χείλος.

Το χρώμα του ποικίλει από ανοικτό έως αρκετά σκούρο καφέ, ανάλογα με το πόσο βαθιά στο δέρμα είναι η εναπόθεση μελανίνης. Μπορεί να εμφανισθεί μετά από εγκυμοσύνη ή λήψη ορμονικών σκευασμάτων, αλλά και μετά από λήψη φαρμάκων που προκαλούν μελαγχρώσεις.

Άλλο ένα πρόβλημα που οφείλεται στη μακροχρόνια έκθεση στον ήλιο είναι οι σκουρόχρωμες καφεοειδείς κηλίδες. Εμφανίζονται στα χέρια, στο πρόσωπο, στο στήθος και στη ράχη. Κάθε καλοκαίρι γίνονται περισσότερες και πιο έντονες.

Οι καφέ κηλίδες, οι ευρυαγγείες και οι λεπτές ρυτίδες του δέρματος αποτελούν βλάβες της λεγόμενης φωτογήρανσης και οφείλονται στην αθροιστική επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας στο δέρμα.

Εκτός όμως από το μέλασμα και τη φωτογήρανση, ο ήλιος συμβάλλει και στην ανάπτυξη κακοήθων βλαβών, όπως είναι οι ακτινικές υπερκερατώσεις , τα καρκινώματα του δέρματος και το κακόηθες μελάνωμα. Εντοπίζονται κυρίως σε περιοχές που εκτίθενται μακροχρόνια στον ήλιο όπως το πρόσωπο, το τριχωτό της κεφαλής σε άνδρες χωρίς μαλλιά, το στήθος και την εξωτερική επιφάνεια των χεριών.

Συχνότερα εμφανίζονται σε ανθρώπους με ανοικτό φωτότυπο δέρματος που λόγω εργασίας εκτίθενται πολύ στον ήλιο (αγρότες, ναυτικοί κτλ.) ή είναι λάτρεις των σπορ και του ήλιου. Το μελάνωμα ( το κακοηθέστερο από τους όγκους του δέρματος) φαίνεται να οφείλεται κυρίως στην έντονη αλλά μικρής διάρκειας έκθεση στον ήλιο, όπως συνήθως συμβαίνει στις καλοκαιρινές διακοπές.

Άλλες δερματικές βλάβες που γίνονται εμφανέστερες μετά το καλοκαίρι είναι τα θηλώματα και οι σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις. Τα θηλώματα μοιάζουν με μικρές ελίτσες στο χρώμα του δέρματος, συνήθως είναι μισχωτά και εντοπίζονται κυρίως στα σημεία τριβής και έντονης εφίδρωσης (λαιμός, μασχάλη, κάτω από το στήθος και στις μηρογεννητικές πτυχές).

Οι σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις χαρακτηρίζονται από πάχυνση της κεράτινης στιβάδας της επιδερμίδας και εμφανίζονται συνήθως μετά την ηλικία των 40 ετών. Έχουν ανοιχτό καφέ έως μαύρο χρώμα, συνήθως προεξέχουν από το δέρμα και εντοπίζονται κυρίως στο πρόσωπο και στον κορμό.

Ο έλεγχος και η διαφορική διάγνωση των βλαβών αυτών πρέπει να γίνεται από ειδικό δερματολόγο ιατρό, ο οποίος ανάλογα με το είδος της πάθησης θα συστήσει στον ασθενή και την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση των παραπάνω παθήσεων μπορεί να είναι είτε τοπική είτε επεμβατική και καλό είναι να γίνεται κατά τους χειμερινούς μήνες (εκτός αν υπάρχει κακοήθεια, οπότε και η αντιμετώπιση είναι άμεση).

Η τοπική θεραπεία (συνήθως στο μέλασμα) γίνεται με χρήση λευκαντικών ουσιών όπως η υδροκινόνη, το αζελαiκό οξύ, η βιταμίνη C και τα ρετινοειδή σε μορφή κρέμας ή λοσιόν.
Οι επεμβατικές θεραπείες περιλαμβάνουν την κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο (καφέ κηλίδες, ακτινικές υπερκερατώσεις), διαθερμοπηξία (θηλώματα, σμηγματορροiκές υπερκερατώσεις) και χρήση laser (κηλίδες, υπερκερατώσεις, θηλώματα, ευρυαγγείες).

Τέλος, όσον αφορά τη φωτογήρανση, έχουν εφαρμογή τα διάφορα είδη peeling όπως το χημικό (TCA peeling) και peeling με γλυκολικό οξύ σε διάφορες περιεκτικότητες. Τα peelings με την απολέπιση που προκαλούν στο δέρμα, αφαιρούν τις δυσχρωμίες και βελτιώνουν την υφή του δέρματος. Για καλύτερα αποτελέσματα βέβαια είναι προτιμότερος ο συνδυασμός διαφόρων θεραπευτικών μεθόδων.

Στο Δερματολογικό Τμήμα του ΥΓΕΙΑ, οι ασθενείς εξετάζονται κλινικώς από τους εξειδικευμένους ιατρούς δερματολόγους του τμήματος για κάθε δερματικό και αφροδισιολογικό νόσημα.

Πραγματοποιούνται όλες οι διαγνωστικές και θεραπευτικές πράξεις που αφορούν τα νοσήματα αυτά, όπως: